Kei

 Soveel jaar van appels pluk

my tong 'n stomme snaar

Wat sonder note stil bly le

Totdat die see bedaar

My appels was 'n dowwe rooi 

van roes en yster saad

En nou blom hier 'n kei rankplant 

Met arms van doring draad

Die wind, so sag, net soos 'n vrou

Het met 'n alto stem gesteun

Jy het lank gedink jy's net 'n kind

Maar dit was ook 'n leuen

Sy trek sterk hande

Deur my hare

Druk haar koue tande 

Teen my nek

Los jou stewels, trek dit uit

Kom vat my hand, se sy

My appels draai van dowwe rooi

En elke een word kei

Die doring draad, die goue snaar

Die wind se girl se hand

Ek staan op die kantlyn en tuur oor die rand

Na waar die sprokies-span baljaar

Die son trek oos, die winter Noord

en tussen in

krul daar 'n woord

Van nag na dag en reen na ys

Ek kan jou wys, jou wys, jou wys

Sy fluister diep en sterk en sag

Van blare in hare en suikersoet lag

Dis sagter as Mozart en soeter as Bach

So sit ek en die wind en wag