Elim

Kleure tol bond met 'n knars van kryt en hout

Dis hier waar die lewe
herfsdrome
vir
pienk bloeisels
verwissel

en teen die blad van skemer
'n kanniedood kers doodblaas

Mense met krakieshande
gevou in gebed
sing lof aan die Here
en vergifnis is 'n asemteug nader

Borrels water babbel gesellig ten gronde
waar dit weer terugkeer na die aarde se sagte bors
en met dun vingers
die groenspaan bereik

Diertjies word ontdek
deur die lokval van oranje vuiste
met skyfiesvingers
in die boom van kennis

ryk mans se ego's verkrenk
le stil
en ontbloot
geskenk

Ons lees name van kinders wat soos ons
hulself aan ontsnap verstaar het
vrede vir hulle wat nooit die verfkwas
van 'n nuwe dag herwin het nie